تعریف اعتماد به نفس

تعریف اعتماد به نفس

بدون یک ریال سرمایه گذاری اعتماد به نفس خودتان را افزایش دهید!

اعتماد به نفس به معنای اطمینان داشتن به خود و توانایی‌هایمان، یکی از پایه‌های حساس سالم اعصاب محسوب می‌شود. کمبود همین برهان اساسی می‌تواند راستا ساز مشکلات زیادی در زندگی شود و عملکرد انسان را تا حد زیادی پایین تأثیر قرار دهد. چرا که دست‌یابی به هر برد و پیشرفتی در زندگی مستلزم این است که ابتدا خودتان را باورداشته باشید و توانایی‌هایتان را دست کم نگیرید. برای آنکه در مورد اعتماد به نفس و معانی آن عمده بدانید تا انتهای مطلب مهم ما همپا باشید. پیشنهاد میکنیم به مقاله ما اساسی عنوان برد در زندگی نیز سری بزنید.

 اعتماد به نفس چیست؟

 این خصوصیت به معنای اعتقادوباور داشتن به خویش و توانایی‌هایمان فارغ از هر قضاوتی است. همین اعتقادوباور باعث به همین میگردد که اشخاص بتوانند مسائل و مشکلات پیش بر روی خویش را با اقتدار بیشتری حل و فصل کنند و در رابطه دارای دیگران به پیروزی بیشتری دست یابند. در واقع هنگامی که شما به خویش اعتماد به اندازه داشته باشید می‌توانید اعتماد دیگران را نیز جلب کنید و در زندگی کلیدی مهارت و قابلیت‌های بیشتری عمل کنید.

اعتماد به نفس به چه چیزهایی بستگی دارد؟

مقدار اطمینان و اعتقاد و باور ما به خودمان حاصل کارایی ما در موقعیت‌های متفاوت زندگی است. به بیان دیگر وابستگی شدیدی به سطح سختی تکلیف دارد. توضیح ساده آن این میباشد که اگر در زندگی تکالیفی بر عهده بگیریم یا وظایف و مسئولیت‌هایی بر عهده ما گذاشته شود که در موفق وقت ها توانمند به انجام آن باشیم اعتمادمان به خود افزایش می‌یابد، البته در صورتی که خویش را در موقعیت‌هایی فراوان سخت قرار دهیم یا این که دیگران ما را وادار به کارهایی بیرون از اقتدار بکنند، اطمینان به خود منفی می‌شود؛ یعنی خویش را ناتوان از انجام تکلیف یا این که حل خلل می‌بینیم. وضعیت مطلوب برای رسیدن به اعتماد به نفس مثبت آن میباشد که مرحله دشواری تکلیف، از آسان شروع شده و به تدریج دشواری آن ارتقا یابد. درواقع، در صورتی که تراز دشواری تکلیف خیلی ذیل یا خیلی آسان باشد، به بی تکلیفی و آسان‌گیری عادت کرده و در مواقع بازخورد اهمیت تکلیف طاقت فرسا اطمینان کافی به خود نخواهیم داشت. در برعلیه درصورتیکه سطح تکلیف و خلل مضاعف بالا و مشقت بار باشد طوری که خویش را ناتوان از انجام آن درک کنیم احساس درماندگی کرده و بازهم نمی‌توانیم یقین قابل قبولی را در گزینه خود رخ دهیم. باوجوداین، حمایت و پشتیبانی اطرافیان، تشویق موفقیت‌ها، تکرار موفقیت، بازخوردی که از دیگران می‌گیریم، پذیرش شکست‌های موقتی از سوی خودمان و اطرافیان می‌تواند اعتماد به نفس را ارتقا دهد. در برعلیه شکست‌های مکرر، زندگی در موقعیت ناگوار، سخت و پرخطر و تهدید، بی‌تفاوتی اطرافیان به موفقیت‌ها، و انتقاد و سرزنش اشتباهات، خطاها و شکست‌ها می‌تواند به اعتقادوباور ما از خودمان صدمه وارد کند.

اعتماد به نفس چطور شکل می‌گیرد؟

 اعتماد به خود در دراز مدت در نتیجه مقایسه خودپنداره اصلی شرایط آرمانی یا این که همان کمال مناسب شکل می‌گیرد. هرچقدر برداشت ما از خویش اهمیت آنچه که می‌خواهیم باشیم مسافت بیشتری داشته باشد اطمینان به خود کم‌تر خواهد شد. اما هرچقدر همین دو به یکدیگر نزدیک‌تر باشند باورهای مثبت بیشتری نسبت به وجود خویش در ما رشد می‌یابد.

 تعریف لغوی و اصطلاحی اعتماد به نفس

 برای هر واژه و یا اصطلاحی، یک تمجید معین وجود دارد و اعتماد به نفس نیز از این قائده مستثنی نیست. اعتماد به نفس در تمجید لغوی خود، به معنا خودباوری است. ولی همین مفهوم، یک تعریف و تمجید اصطلاحی هم دارد: داشتن باور به توانایی‌های خویش به جهت انجام کارها. بر شالوده گزارش تیم روانشناسی مجله اینترنتی ایده آل مگ اعتماد به نفس، یک فاکتور کاملا درونی می باشد و به نگرش افراد، از شخصیت و توانایی‌های خودشان بستگی دارد. ولی بخش اعظمی از روانشناسان، اعتماد به نفس را در سطحی کلی‌تر باز‌نگری کرده و معتقد میباشند که اعتماد به نفس، به این معنی که اینکه فرد، خود را قادر و حساس ارزش بداند. حساس اعتقاد و باور و اعتماد داشتن به خود، وقتی عمده می‌شود که شما در آستانه انتخاب‌ها و یا پذیرش مسئولیت‌های پهناور قرار بگیرید. شما در مسیر پیشرفت و برد خود، نیاز به انجام چالش‌های بزرگ، ریسک کردن، انتخاب‌های مهم و اما پذیرفتن مسئولیت‌ها دارید. هم اکنون سوال اینجاست که بدون داشتن اعتماد به نفس، می‌توانید این امور را انجام دهید؟ مضاعف بعید هست که جواب به همین سوال، مثبت باشد. بنابراین، اعتماد به نفس یعنی این که شما آنقدر خودتان و توانایی‌هایتان را یقین داشته باشید که از انجام کارها و یا این که پذیرش مسئولیت‌ها هیچ واهمه و هراسی به دل شیوه ندهید. ولی نباید اعتماد به نفس را اساسی خودشیفتگی اشتباه بگیرید: خودشیفتگی می‌تواند به ادله ناامنی‌ها و مکانیسم‌های دفاعی باشد، در حالی که اعتماد به نفس ناشی از خودآگاهی و بضاعت تحمل و تأمل در عدم امنیت شخص است. اعتماد به نفس احساس توان و صلاحیت را القا می‌کند، در حالی که خودشیفتگی احساس برتری نسبت به دیگران را در بر می‌گیرد. عده بندی: اعتماد به نفس در لغت به معنا خودباوری هست و در اصطلاح به ایمان و یقین فرد، نسبت به توانایی‌هایی که دارد، گفته می‌شود.

منبع    maryammobaraki.com